Większość muzycznych portali szuka nowego. Ich cykl publikacyjny wyznaczają copiątkowe premiery, w zgodzie z nimi umawiane są wywiady, publikowane recenzje, wszystko kręci się od weekendu do weekendu. Znam to doskonale jako redaktor naczelny portalu Soundrive, który prowadzę od 2015 roku. Kto jednak dzisiaj najczęściej czyta o muzyce?

Zastanawiam się nad tym od kilku lat i wciąż dochodzę do konkluzji, że przede wszystkim moi rówieśnicy i osoby jeszcze starsze. Czasami zainteresowane tym, co obecnie dzieje się w muzyce, często przeświadczone, że kiedyś było lepiej i przede wszystkim nieznajdujące interesujących treści. Nowego, osobistego spojrzenia na kiedyś ukochane albumy Korna, Nirvany, Tears for Fears, Run-D.M.C. albo The Stooges. Wydobywania z odmętów przeszłości znakomitych zespołów, które nie miały tyle szczęścia i zostały kompletnie zapomniane, od Jonzun Crew i Young Marble Giants przez My Life with the Thrill Kill Kult i The Electric Hellfire Club po Ya Ho Wa 13 i Leaf Hound. Nieznajdujące łącznika pomiędzy przeszłością i teraźniejszością, którego fundamentem nie byłaby nostalgia.

Najpierw miała powstać strona internetowa zaprojektowana od zera, później postawiona na Wordpressie, jeszcze później doszedłem do wniosku, że przecież wszyscy dziesięć-dwadzieścia lat temu czerpaliśmy wiedzę z obskurnych, paskudnie wyglądających blogów, ale w ostatnich latach pojawiło się nowe, ciekawe narzędzie pozwalające dziennikarzom również zarabiać - Substack. No i jest. Nazywa się to Yelling at the Clouds, bo kiedy ktoś chwali muzykę sprzed lat, ale nie Beatlesów i Alice in Chains, w końcu musi usłyszeć ten kultowy cytat z "Simpsonów", po co więc czekać?

Jeszcze nie wiem, jakie dodatkowe treści będą dostępne dla subskrybentów i subskrybentek, ale zostawiam dostępny przycisk.